Elisabet Stienstra;
Haar werk, de houten Maria doorboort met lichtstralen, vond ik gewoon erg mooi, het werk lag/stond op de grond en ook al waren de 'lichtstralen van hout, het kwam wel over als ware het echte lichtstralen. Het deed me gewoon iets al kan ik niet echt verwoorden wat.
Later kwam ik dit werk van haar tegen, wat erg lijkt op de foto`s die ik heb gemaakt ter verdieping van mijn zelfportret ( de leegte).
( mijn lege kamer:( , :))
Maryam Najd;
Wat mij in eerste instantie aansprak in haar werken was vooral 'het vage', niet alleen omdat, in de meeste werken die ik van haar heb bekeken, het leek alsof je door een doek heen keek maar ook door het onherkenbare in het herkenbare, alsof er iets is weggehaald uit een bepaalde voorstelling of dan wel bedekt is met een laag.
Esiri Erheriene-Essi
;
In haar werk vond ik vooral de combinatie tussen tekst en beeld goed werken. Bij het schilderij, wat je op deze afbeelding niet kunt zien, zag je echt allerlei lagen, en verfklodders,verf-drippings, het zag er erg interessant uit. Ook de kleuren spraken mij erg aan ( het oranje/geel met rood/ de vlakken niet helemaal gevuld:))
Marlene Dumas
;
Hoewel dit niet het werk is wat ik van haar heb gezien in het museum kan ik wel zeggen dat haar werk mij intrigeert. De portretten zoals je hierboven ziet geven mij het gevoel alsof er een bepaalde afstand is gecreëerd, alsof het onbereikbaar is. Bij ander werk van haar krijg ik juist weer het gevoel alsof ik niet degene ben die kijk maar juist degene ben die bekeken wordt, maar toch blijft er een zekere afstand bestaan;
Dineo Seshee Bopape;
In het museum had zij een hele installatie staan, wat bestond uit allerlei kleine 'woonkamertjes' van spullen, en wat ik had begrepen waren dit gevonden spullen. Ik dacht hierbij meteen aan de 'leegte', aansluitend bij het idee van mijn zelfportret; je ziet allerlei spulletjes staan, er is iets maar je weet niet wat er is of wat er is geweest dit is enkel een indruk of afdruk van iets, een gevoel ,een moment een verlies etc. Haar werk sprak me dan ook wel het meest aan. Daarnaast zag ik bij een van de 'woonkamertjes' een televisiebeeld waarop een filmpje afspeelde genaamd; feeling cosmic. Nu had je een beeld van een persoon maar je kon nog steeds niet thuisbrengen wat je nu zag, en wat het nu was.
Op haar werk ging ik, met mijn eigen idee nog in mijn hoofd, verder borduren waarop ik uitkwam op een gevoel, een herinnering, de kosmos, de orde, de ruimte,en weer de leegte:). Hierna heb ik dan ook een klein tekstje geschreven ( Horror Vacui).
Horror Vacui.
In correspondentie met de werkelijkheid
wordt mijn bestaan erkend.
Dit is waar. Waar is dit?
Ik ben hier. Is dit waar?
Hier is waar. Waar is hier?
Hier is een afwezigheid. Afwezigheid is hier.
Ik ben hier aanwezig.
Horror vacui betekent angst voor de leegte
, nu ben ik ook wel bang voor de leegte omdat ik dit in verband breng met de dood en met mijn soms onopvallende persoonlijkheid ( ben soms een beetje onzichtbaar:)) Wanneer ik ergens ben geweest laat ik enkel een leegte achter, een ander die op de plek komt waar ik net ben geweest zal bij wijze van spreken niet weten dat ik daar ooit heb gestaan ( in mijn zelfportret wil ik dan ook een afdruk maken in deze leegte, iets achterlaten, een herinnering). Daarnaast vraag ik mij constant af dat als wanneer ik er niet meer ben, wat ik dan achterlaat, wat is kenmerkend voor mij, welke herinneringen zullen er zijn? Wat laat ik achter op de wereld ( mijn wereld - omgeving)? Dit vult mij eigenlijk met een leegte:), iets wat ik niet kan vinden, maar er wel moet zijn, toch?
In welk opzicht is deze leegte die ik voel, of soms al achterlaat,anders dan de leegte wanneer ik er niet meer ben?
Hieronder nog even de beschrijving van de onzekerheden, zoals een beetje hierboven, van wikipedia;
• In de filosofie staat horror Vacui voor de onzekerheid van de mens, die niet kan leven met twijfel en onzekerheden, en niet ingevulde vraagtekens. Volgens deze redenering probeert de mens op elke vraag een passend antwoord te vinden, en voor alles een verklaring te zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten